Bir gazete nedir?
Bir zamanlar bir gazete çok şeydi; o kadar çok şeydi ki: kimliğiniz bile okuduğunuz gazeteyle belirlenirdi. Alışveriş ettiğiniz bakkal sizinle ilgili bir soruşturmanın ilk muhatabıydı ?Bu Ahmet Bey var ya hangi gazeteleri alır??
Şimdilerde sıkça görüyorum; artık çoluk çocuk değil, kazık kadar insanlar da tuttuğu takımın formasını taşıyor gururla. Hele takımın galip geldiği hafta fiyakalarına diyecek yok.
Okuduğunuz gazete sizin bir yansımanız gibiydi. Okuduğunuz gazete deyimi bir gerçekti: Gazete okunurdu? Yaz tatillerinde köyde azık torbamızda kesinlikle bir okunacak kitap ve bir gazete olurdu ama bir haftalıkmış ne gam! Okudukça yeni şeyler bulmak da okur olmanın ustalıklarındandı?
1980 Eylül´ünün arife günlerinde yani o birbirimizi acımasızca vurup öldürdüğümüz günlerde başka bir şehre gitmiştik. Gitmek zorunda kalmıştık! Bulunduğumuz yer tekin değildi. Kısaca, kaçtık! O yıllarda yeni bir yere gittiğimizde ilk sorduğumuz soru ?gazete nerede satılıyor??olurdu. Sorunun yanıtı da soru: ?hangi gazeteleri alacaksınız? ?şunu, bunu, birde falancayı? yanıt biraz gecikmeli ve çekinceli ?valla onlar buralarda satılmaz falan mahallede bir gazeteci var onda bulunur gidip gelirken de dikkatli ol gazeteleri kesekâğıdına koy.? Bazı gazetelerle okula gitmek yola yürümek kahramanlık isteyen bir işti; öldürülebilirdiniz. O yılların arşivlerinde vardır?
Bir de işyerine bazı gazetelerle gelmek, resmen ekmeğinle köşe kapmaca oynamak gibiydi.
Rahmetli babam Ulus okurdu. Ulus o yılların en keskin muhalefetini yapan gazeteydi. Gazetenin künyesinde CHP genel sekreteri sahibi olarak görünürdü. Ortaokulu okuduğum yıllar DP nin fanatizmin doruğuna tırmandığı yıllardı. Babam bazen okula gelirdi cebine de adı dışarıdan görünecek şekilde katlanmış Ulus gazetesi koyardı, bir gün o yıllarda okul müdürümüz olan Hadi Bey gazeteyi cebinden çıkarıp adı görünmeyecek biçimde yeniden koymuştu. Demek ki Ulus okuyanlar göze batıyormuş!
Tuhaf belki, şimdilerde bile yeni bir yere gittiğimde hala o gazeteci nerede sorusunu sorarım?
Bir gazete öncelikle haber verir. Doğru, kamuoyunu yanıltmayacak yolundan şaşırtmayacak haber verir. Yani dolar ve enflasyon yükselirken ?Ekonomide işler tıkırında esnaf zil takmış oynuyor? manşeti çekmez.
Bu elinizdeki gazete, Yeni Adana, bir gazetenin işlevlerinin tümünü hem de en iyi biçimde yapmaya çalışıyor. Hem de Mustafa Kemal´in bir namuslu yayın organına en çok ihtiyacı olduğu günlerden beri? Tam bağımsızlık meşalesini 1918 den beri hiç söndürmedi?
Hiç söndürmeye niyeti yok.
Ancak biraz, ne birazı epeyce, yardıma gereksinimi var?
