EVLER-17

*DAĞLIOĞLU GÜNLERİ-3
FUTBOL-1
Mahallede biz gençlerin en büyük eğlencesi futboldu. Şaban Ağa’nın bahçesinin hemen yanında zaman zaman oldukça iddialı maçların yapıldığı bir futbol sahamız vardı…
Bu futbol sahamız cumartesi, pazar günleri dolup taşardı…
Sucuzade’den mi dersin, Mirzaçelebi’den mi? Dumlupınar’dan mı? Her taraftan gelen gençler futbol heyecanına ortak olurlardı. Hatta Kuruköprü, Kocavezir, bazen daha uzak mahallelerden bile gelenlere rastlanırdı.
Futbol sahasındaki güney kalesinin hemen arkasına düşen Kambur Osman’ın iki katlı briket evinin duvarına vuran topların haddi hesabı yoktu. Çok rahatsız olan bu zoraki futbolseverler yine de bir gün çıkıp bir şey demediler.
Bir de, sahanın kenarındaki tahta duvarlı evde oturan bizim muhitin futbolcularından olan Sabri abiye sıkça eşlik eden bir komşu kızı sevgilisi de vardı ki futbol maçlarımızın adeta rngiydiler.
Bambaşka bir futbol aşkımız vardı o günlerde…
Bozulan futbol sahamızı düzeltebilmek için de az toprak çekmemiştik.
Gençlerden büyüklere, futbolculardan patatesçilere kadar, bazen ikisine birden vuran; “ıkkk lann…” diye başlayan güvenlik uyarılarını yapan futbol müdavimleri de bizdendi.
Birbirinden ilginç, yetenekli ve de kendine özgü her türlü insan vardı futbol alanımızın insan koleksiyonunda anlayacağınız... Tüm bunları anlatabilmek başlıbaşına bir mahalle romanı gibi bir şey olabilrdi ancak.
Sahanın kenarında iki nefes çekip soluklandıktan sonra toz duman topun peşine takılanlar bile vardı. Ayrıca, büyükler gençlerin kötü bir alışkanlığa sahip olmasını istemezlerdi, uyarırlardı. Sevgi, saygıya dayalı çok güzel bir samimi ortamdı.
Sonuçta, bizim mahalle Obalar caddesinin futbol enstitüsü gibiydi…
Bizim futbol alanına paralel birkaç yüz metre kuzeyde Ahmet Ağa’nın koca pırasa bahçesinde kurulan bir futbol sahası daha olsa da en eski, çarşıya ve güneye kadar açılan futbol sahası bizimkiydi.
Kendi içinde kendi kendine oluşan bir yerel futbol sistematiğinin sonucu olarak yerel yönetimlerin her türlü desteğinden de yararlanamayan, futbol bilinci, sistematiği ve ayrıcalıklı bir sistemden öte “saldım çayıra mavlâm kayıra” gibi bir gelişigüzel futbol akışının görüntüsünde olan bu gibi yerlerden tamamen tesadüflere bağlı olarak zaman zaman çıkan futbolcular da yok değildi.