Müslümanlar, siyaset kürsülerinden Kuran sallamayı yaklaşık olarak MS 7. asırdan beri izliyorlar. Yaklaşık 1400 yıl! Kuranı kerimi bir siyasi araç olarak saygısızca ilk kullanan o yıllarda Şam'da vali olarak bulunan Muaviye'dir. Sonradan Emevi hanedanını oluşturup İslam'a hanedan geleneğini sokan da Muaviye'dir. Bu kadim gelenek sürüp bu yıllara kadar gelmiştir. Yaşayan en eski geleneklerden biri
Din'in politik çıkarlar için kullanılması geleneğinde önemli bir slogan din elden gidiyor her zaman geçerli bir slogan olarak kullanılmaya devam ediyor.
Müslümanlığın önemli bir özelliği günahın da sevabın da bireysel olmasıdır. Yani kişi cennete de cehenneme de tek başına gider. Özellikle vurgulanır ki; herkes kendinden sorumludur. Ama ne hikmetse bazıları çıkmış insanların topluca cennete girmelerini görev kabul ederek onları Allah adına çekip çevirmeye başlamışlar. Hatta bu iyiliği Müslüman olmayan büyük devletler de yapmaya devam ediyorlar. İki yüzyıldır Büyük Britanya İmparatorluğu'nun bu konuda hizmetleri unutulamaz! Bu gün de ABD Orta Doğuda Müslümanların topluca cennete girmelerini temin için canla başla çalışıyor.
Tanzimat aydınlarından bazıları Laik bir devlet düzeni istemişler fakat bu, bir temenniden öteye geçmemiştir. Cumhuriyetin Kurucu Kadrosu biz kuranla büyüdük diyerek milletin gözüne kutsal kitabı sokmayacak kadar kuranı da dini de bilen bir kadroydu. İlk 30 yıl titizlikle Devletin Laik yapısı korunmuştur. Bazı başkaldırılar da bastırılmıştır.
İkinci 30 yılın bu konuda bir gevşeme ile başladığı görülüyor. Özellikle 1950 de iktidarı devralan Adnan Menderes bu konuda zaman zaman ölçüyü kaçırmıştır. 29 Kasım 1955 tarihinde DP grubuna hitaben yaptığı konuşmada Siz isterseniz hilafeti bile geri getirirsiniz deyivermiş, sonraları yanına ünlü bir tarikat şeyhini alarak seçim mitingleri yapmıştı. 20 Ekim 1957 tarihinde Adana'da yaptığı seçim konuşmasında İstanbul'u ikinci bir Mekke, Eyüp Sultan camiini de ikinci Kâbe yapacağız diyerek ipin ucunu iyice koyuvermişti.
Nedense Menderes Kuranla gösteri yapmamış! Kuran merakı Süleyman Bey'le yoğun biçimde başlıyor. Arkası arkasına İmam Hatip okulları açılıyor kuran kursları ve tarikat şeyhleri siyasette ayrıcalıklı bir yer alıyordu. Çok ünlü cemaatler ve cemaat önderleri bu dönemde siyasette boy gösteriyordu İstanbul'da bazı camiler ocak bucak örgütü gibi kullanılıyor ve seçim alanlarında kendisine bayrak ve Kuran hediye ediliyordu! O da büyük bir huşu içinde bayrağı ve kuranı öpüp başına koyuyor sonra konuşmasına başlıyordu
Sonra Turgut Bey dönemi; daha eksantrik, çağdaş görünümlü bir gericilik başlatmıştı Turgut bey. Eşi, çocukları ve kendi oldukça modern görünmeye özen gösteriyorlardı ama Cumhurbaşkanlığına seçildiğinde ANAP gurubuna bölünmeyin parçalanmayın. Kur'an da söylendiği gibi Allahın ipine sımsıkı sarılın diyerek kendisinin ve partisinin kutsal bir kimliği olduğunu ima ediyordu.
Kısaca söylemek gerekirse; fıtratlarında var.
Kadim gelenek yoğunlaşarak yaşatılıyor. Tayyip Bey ile de zirve yapmış görünüyor. Anlaşıldığına göre bu zirve tatmin edici değil.
En çok ulema ilahiyatçı cenahta; bakarsınız bir kısım ulema toplanır yeniden hilafeti, yeniden hanedanı kurmak için icazet verir.
Siz o zaman görün şenliği Şimdikiler yanında cuma kutlaması gibi kalır.
Meraklısına notlar
1-Hz. Ali ile Muaviyenin savaştığı Sıffin savaşı (MS 657) bu güne kadar yaşanan tüm fitne ve fesadın yaşandığı bir savaştır. Sonuçları bu gün bile Müslüman Dünyasını kanatmayı sürdürüyor.
2-Turgut Bey ile Tayyip Bey arasında boşluk yok. O cenahta her lider; Mesut Bey, Tansu Hanım ve diğerleri, bu geleneği sürdürmüştür.
3-Çoğumuz İmam Hatip lisesinde okumadık ama şükür hemen hepimiz kuranın farkında olarak ve çoğumuz da inanarak büyüdük. Keşke biri, bunu, Tayyip Bey'e aynı biçimde söylese
