Tibili konacak keseği ve bir saksılık toprağı olmayanlar olarak, toprak reformuna, toprak ağalarından önce bizler karşı çıkarız!
Karşı çıktığımız yetmez! Toprak ağalarının desteklediği partilere oy veririz!
Bizler fabrika işçisi olarak sermaye sahibinin oy verdiği partiyi destekleriz!
“1961 Anayasasıyla bizlere verilen sendikal haklarımızı kullanalım” diyen işçi arkadaşımızı patrona ispiyon ederiz!
Bizler aklımızı, çocuklarımızı Şeyh’lere, Şıh’lara, Mele’lere emanet ederiz!
Bizler sevdiğimiz kızın veya eşimizin saçının,teninin ve gözlerinin rengine şiir yazıp şarkı besteleriz! Sonrada bir kıskançlık krizinde 36 yerinden bıçaklayıp öldürürüz!
Bizler, güya gözümüzden bile sakındığımız çocuklarımız hastalandığı zaman; hekime değil, üfürükçüye tükürükçüye götürürüz!
Bizler mal yabancıya gitmesin diye evlatlarımızı çok yakın akrabalarla evlendiririz. Doğan çocuk sakat olarak dünyaya gelirse “Allah'ın takdiri ilahisi” deriz!
Bizler yeni doğan oğlumuza Barış ismini koyarız. Barış 4-5 yaşına gelince O’na boyundan büyük oyuncak tüfek alırız ve böylece oğlumuzun; barışla, uzaktan yakından ilgisi kalmaz!
Özgür ismini koyduktan sonra eleştirel aklını kullanmasını önleyerek özgür olmasını engelleriz!
Arkadaşlar bu kadar çelişkimiz olduğuna göre sızlamaya, dert yanmaya hakkımız kalır mı hiç?
Evde kalın.
Sağlıcakla kalın.
