Hepimizin bir hikâyesi var. Hiçbir şey dışarıdan göründüğü ve gösterildiği gibi değildir her zaman. Önemli olan gerçeği bulmak ve anlamaktır. Yaşanan tüm kaos temelde dünyanın gerçek sevgi ve gerçek empati sorunu yaşadığını ortaya koymaktadır. Doğada gerçekte ne suç ne de psikiyatrik hastalıklar vardır. Suç ve hastalık olarak değerlendirilen her durum bir grup insanın ortaya koyduğu kurallar bütünüdür.
Psikolojik şiddetin her türlüsüne yasalarda sayılsın ya da sayılmasın dur demek gerekir. Çünkü psikolojik şiddet çözülmedikçe sonlanmadıkça maalesef diğer şiddet türleri istediğiniz kadar ceza verin hatta idamı getirin artarak devam edecektir. Canlı sevgisi gerekmektedir. Kategorize etmekten olabildiğince uzaklaşmamız gerekmektedir. Kategorize ettikçe ve edildikçe ötekileştirme, dışlama, damgalama kaçınılmazdır.
Bir hakkı bir kesime ne kadar çok tanırsanız o zaman o hakkın istismarcıları ortaya çıkacaktır. Adalet ve denge bu şekilde sağlanamaz. Mesela cezalandırmak ve tanı koymakla çözülmemektedir. Hastaneye tıkarak ya da cezaevine atarak bir insanı iyi insan haline getirmek neredeyse imkansızdır. Bunlar sadece geçici sözde çözümlerdir. Yüzeysel olduğu için maalesef kökten çözüm sağlanamamaktadır.
Hayatta en önemli alan felsefedir. Felsefe sorgulamak demektir. Soru işaretleri kullanmayan ve kullanmadan noktayı koyan herkes bir noktada kendisini de çevresini de geliştirmekten mahrum kalacaktır. Doğanın matematiği varsa da insan doğasının her zaman matematiği yoktur. İnsan kusurlarıyla, hatalarıyla ki kime göre ve neye göre diye düşünürsek varolan bir varlıktır. Kimse mükemmel değildir ve herkes belki fiziksel şiddet vs uygulamaz ancak insanoğlu gerçekliğinde şiddet olduğundan en azından psikolojik şiddet uygular.
Önemli olan kurban ya da katil olmak değil önemli olan hayatta son nefesimize kadar her şeyin sorgulanabilir olduğunu farketmek. İnsan aklı sorgulamayı istemez. Kolaycıdır. Ben biliyorum der ve sorgulamayı bırakır. Bazen en üst öğrenimdeki mertebe olan profesörlerin ben oldum deyip sorgulamayı bırakması ve başarısızlığa uğramasının önemli nedeni de budur. Ben her şeyi biliyorum ve doğrular bu diyen tüm insanlar en büyük yanılgıyı yaşayacaklardır.
Değer kendini olumsuz özeleştirebilme cesaretini gösterebilme yetisidir. Bu kadar nefretin, öfkenin körüklendiği, linç zihniyetinin geliştiği dünyada sevebilmek cesaret işidir.
Psikiyatri bozukluk ve hastalık üretirken hukuk cezaları arttırmaya çalışırken ben gerek hukuka gerek psikiyatriye diyorum ki
BANA SEVMEYİ ANLAT!
