Bir zamanlar, sonradan samimiyetine güvenemediğim bir dost, ?aşk eşkıya?? sözüne karşı duruyordu. Sonradan belli ki yılların muhasebesine takıldı, ya da bağımlıydı, o düşündüğüm kadar özgür değildi; onun için sonradan da olsa birileri vardı. O yıllarda bir sanat müziği şarkısı da vardı, kırık plak gibi onu dinlerdi?
O şarkıyı biz de mırıldanırdık ufaktan? Şarkı: ?Ne dedim de niçin caydın sözünden/Hevesin bir an mıydı? Yeminin yalan mıydı?? diye notalanan ağır bir şarkıydı. Sonradan ben bu şarkıyı iyi söylemeye başladım. Şarkı bu ya? İnsanların cayma hakkı da vardı. Her neyse? Anlatılmalıydı bu ona; gönüle yani; herkes haddini bilmeliydi. Bir daha da sen sen ol kendine mıkat ol demeliydi de insan kendine. Öyle herkese inanıp koyverip gitmemeliydi peşinden bu liseli genç.. Ah işte o yıllar, uzun yıllar, mazi bu işte. Çok zaman oldu şimdi? Masal gibi geliyor size ki belli. Yine belli ki bu aşktı işte; çarpan, sersemleten, yöneten, aptallaştıran? Ya da var mıydı aşk. Kararsız Kasım´ın korkaklığında tükenip giden bir şeydi işte? Zor şeydi sonuçta? Ve hani, ?Kalbini açtıklarına dudaklarını kapama?dan daha çok uzaklardayken; ?Sevmek inanmaktır.? (Johann Wolfgang von Goethe) demekti sözünde gizliydi belki de. Eski camlar bardak oldu da denebilirdi? Bu, İbn-i Sina´nın bir sözünü anımsattı şimdi bana. Ne demişti üstat:?Benim gönlümün kırılmaz sabrı, senin gönlünün yumuşamaz katılığı var. Şu halde sevgilim aşk yolunda ikimizde sert taşız.? Ve tabii ki bu karakterde anımsanacak bir diğer söz Eflatun´un (Platon) ?Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın, yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır? sözüdür. Bendeniz, genç liseli bendeniz bunlardan bihaber olmalıydım?
?Aşk, iki insanın bilinçlerini birleştirme çabasıdır.? dememiş miydi Sartre?.. Ama, boşuna bir çabadır, çünkü insan kendi bilincine mahkumdur.? Acaba ondan mı?... Ama unutulmamalıdır ki: ?Sığ suları en hafif rüzgârlar bile coşturabiliyor. Derin denizleri ise ancak derin sevdalar. Anladım ki, derin ve esrarengiz olan her şey susuyor. Anladım ki susan her şey derin ve heybetli.?(Şems-i Tebrizi) Ah bu bende ki ruh hâli işte? Sıradaki Nietzsche olmalıydı; ?Aşkta her zaman biraz delilik olduğuna göre.? Ama antiparantez belirtelim ki: ?Delilikte de her zaman biraz mantık vardır.? Aşk, sevgi, dostluk ve samimiyet, söz hatta, gözlerin ve dolaylı sözlerin verdikleri söz, sözler sadakat gerektirmez mi?.. ?Ben gülünce gülen, ben ağlayınca ağlayan arkadaş istemem; zaten sudaki gölgem bile bundan iyisini yapar.?demez mi ustamız Konfüçyüs? Fakat kim diyor ki sana âşık ol be rezil? Sus ve otur??Aşka düşmekten yer çekimi sorumlu değildir.? (Albert Einstein)
