HAYATIN UÇURUMLARIDIR YALNIZLIKLAR
ne ki ömürsüzdür gül sevinci
parçalanmış bir gökyüzüdür yaşamak
donup kalır dudaklarında bir hüzün
ve çiy tanelerine döner türküler
türküler hüzne dönmüşse eğer
geriye ne kalmıştır zaten
Ahmet Telli
Bir şairi en iyi anlatan şiirleridir, karakter dışında. O nedenle Şair Ahmet Telli’nin kısa, yalın, konuşma dili düzeyindeki sevimliliğiyle kabul gören anlamlı şiirinde…
Çankırı’nın Eskipazar ilçesinde öğretmen çocuğu olarak (02.12.19846) doğan Ahmet Telli romantizmle başkaldırı arasında seyreden şiiriyle toplumcu gerçekçiliğin izine düşer.
Köy öğretmenliği, liselerde öğretmenlik yapar.”Cigerhun” adlı yazısı nedeniyle hapse düşer. Kitap yayınevi sektöründe bir süre çalıştıktan sonra yeniden öğretmenliğe döner.
Harelenen sularda bir yanık kokusu
Ve uzun boyunlu bir kızın gülümseyişi
Işık zamana bağlı zamansa onun
Kocaman gözleridir artık
Anladım tarih de yazılmaz
Bir aşkın sayfalarına düşmüyorsa gün.(“Savrulan Külleri Ömrümüzün” adlı şiirinden)
1979’da ilk şiir kitabı, bugüne kadar da dokuz şiir ve dört deneme kitabı yayınlanan şair Ahmet Telli şiirle 1961 yılında tanışır. İlk şiiri bir okul gazetesinde yayınlanan, şiir dışında denemeler, kitap yazıları yayınlanır.
Derelerden geçtiydik seninle, azgın
Nehirlerden, çöl yalnızlıklarından
Sesin bir çavlandı güllerin fecrinde
Her yol ağzında bir daha öpüşürdük
Böğürtlen kokardı o tedirgin boynunda (“Dedi ki O” adlı şiirinden)
Haddimiz olmayarak, şiirleri için daha ne söyleyebiliriz…Çok şey de, aslında hiçç!.. özellikle sınırlı satırları bulunan bu yazıda… Fakat kendisi söylemiş söyleyeceğini…
Ahmet Telli, yeteneğe inanır, geleneği görmemezlikten gelmez. Şiirin, yaşam/bilinç/imgelem diyalektiğinin toplamı olduğunun altını çizerken, Turgut Uyar’lı bir göndermeyle; şiirleri hakkındaki sözcülüğü dizelerine teslim eder…
ŞİİRLERİME DAİR
En çok sevda sözcüğünü kullandım şiirlerimde
sonra acı, hasret, bekleyişler ve sabır
hangi sözcük yakın durmuşsa bunlara
alıp kullandım yüz kere bin kere
kimi kez
hep aynı şiiri yazdığımı sandım
***
Bütün sözcüklerin anasıydı sevda
hüznü kundaklayıp yatırıyordu yüreğimizin beşiğine
sonra bize düşüyordu büyüyüp civanlaştırmak
kimi ellerde bezgin bir ihtiyara dönse de
kimi ellerde vuruşkan bir şahan oluyordu
ve ben sevdayı
öylece aldım şiirime
Ahmet Telli