Soma aklıma geldiğinde bir hızlı trende gidiyorum Nürnberg´te!.. Kim diyor bilmiyorum? Karşımda, Nürnberg´te aktarma olurken bana rehberlik yapan hoş bir Alman kızı ?Radio, radio...?..? deyip dururken, ben sadece acı çığlıkların bestelerini dinliyorum Orhan Veli´ye inat? Karşıdaki ölüm fabrikasına benzeyen yıpranmış kırmızı kiremitli imalathane bozuntusu yapı işaret ediliyor? Hitler´in ölüm fabrikasıymış? 16-17 milyon insanın ölümüne sebep olduğu söylenen gelmiş geçmiş en kanlı diktatörler sıralamasının ilk sıralarında yer alan Hitler´in Yahudileri bu ölüm fabrikalarında sabun yaptığı söyleniyor. Ekonomiyi de düşünüyor yani eli kanlı diktatör!.. Bu zıkkım, an gelir ki anımsanır istenmese de? Zaman tünelinin vahşi barbarlığının pençesinde kıvranan ölümcül savaşım acısını temize çektirir yerin yüzlerce metre altında?
İşte ne zaman Soma, Kozlu, Zonguldak aklıma gelse ben Nürnberg´de giderim bir süre? Manisa, Kozlu, Soma ve diğerleri? Bir ölüm fabrikasının önlenemeyen çırpınışıyla emekçi madenci kardeşlerimin umarsız ekmek koşusunu komşu bulvarlarda hazırlar duygu ve düşüncelerim. Bir de depremle eşdeğer tutarım talihin vicdanına emanet edilen ölümcül maden kazalarını? Bir yer sarsıntısında böyle toplu insan kaybımız olur, bir de maden ocaklarında. Ve nedense bizde hep olur böyle ağır bir toplu katliam gibi olan iş kazası felaketleri? Bakarsınız, Japonya´da bizden bin beter yılda binlerce yer sarsıntısı yaşanır ama yerine göre burnu kanamaz adamların. Kefenin cebi olacağını düşünen paragöz adamların ismi geçmez maden ocağı işletmecisi olarak. Kontroller ciddi, tolerans sıfırdır. Maden kazalarında da aynı keza. Yaşam için olanaklar ve önlemler seferber edilir. Önce insan ilkesi her yerde geçerlidir. Hukuk suçluyu affetmeyendir. Her şey insan içindir sonuçta. Diğer gelişmiş ülkelerde yaşam kültürünün duyarlılığı yüksek bir parçası hâline gelen yer sarsıntılarında da aynı durum görülür. Derdimiz yine şiirlidir?
Yıkık kaşlı bakışlarını kuşanıp
Yine bir kükredi ölüm
Grizu saldırılarının kaygılı gölgesinde
Köşe kapmaca oynadığı ekmek mahkûmlarına?
***
Son sözüne susan ölümün
Prangalarını gevşeten para?
Hangi barbar yüreklerde besleniyorsun söyle
Adına o insan diyemediğim.
(Cumali Karataş/Soma Ağıtı/Yeni Adana Edebiyat ve Sanat Sayfası/19.05.2014)
