Şeftali cinsi meyve ağaçları çiçeklerini açtı. Kavaklar tomurcuklandı. Zeytin ağaçları çiçek gözeneklerini hazırlıyor. Dağlarda sarıçiçekler, menekşeler, Nevruz çiçeği ve papatyalar tüm hızıyla çoğalıyor. Arılar çiçekten, çiçeğe bal taşıyor. Leylekler sürüler halinde gelmeye başladılar. Çocukken peşlerinden hem koşar, hem tekerlememizi söylerdik; “Leylek leylek havada, yumurtası tavada, aş pişirdim yemedi, elhamdullah demedi” diye sürer giderdi. Ayrıca, gelen leylekleri eğer ayakta görürsen, o yıl hep seyahat edeceğin söylentisi vardı.
Evin yan tarafından şırıl şırıl bir dere akıyor. İçinde kurbağalar sabaha kadar viyaklayarak ses çıkarıyorlar. Suların içinde Savrun çayından gelen balıklar var, kimi büyük, kimi küçük. Sanırım dere yataklarında çoğalacaklar. Bir iki haftaya kalmaz balık yumurtaları görünmeye başlar.
Dağlarda kiraz ağaçları yeşile dönüştü. Şimdi yaprak döken ağaçlar yeşeriyor. Boru çiçeği ve sarı çiçekler dağları kokuya bürüdü. Bizim karadal ağacı beyaz çiçeklerinin belirtilerini gösterdi. Yerlerde mantarlar çoğalıyor. Tarlanın kenarında yabani pancarlar diz boyu. Pazarcılar her gün topluyor ama onlarda her gün fışkırıyorlar. Tabiat ne kadar güzel bir şeydir. Her bahar yeniden canlanması ne hoştur.
Bizim Bayram ağabeyin eski evinde iki tane yılan görmüşler. Biri büyük biri küçükmüş. İkiside birer tarafa kaçışmışlar. Her tarafta kaplumbağalar cirit atıyor. Onların varlığını birbirlerine tokuştuklarında fark ediyorsun. Tarla kenarlarında “tak tak tak”diye ses çıkarıyorlar. Sanırım çiftleşiyorlardır.
İşin en garip tarafı, yağmurun ikide bir yağması; Bir gün yağıyor iki gün yağacak gibi bekliyor, hava da devamlı bulutlu. Hatta bulutun olduğu yerlere yağmur yağıyor. Bulutun olmadığı bölgeye ise güneş değiyor. Buna eskiden çakal yağmuru derlerdi. Sanırım şimdi yine diyorlar. Birde yağmur sonrasında gökyüzünde bir gökkuşağı oluşuyor. Doğanın bütün renklerini sıralayıp bir daire oluşturuyor. Kimisi buna nur doğdu diyor, şehirliler ise gökkuşağı adını koymuşlar. Her ikisi de çok güzel bir şey.
Bizim buradan etraftaki yüksek dağlar görünüyor. Bazen düldül dağını bile görebiliriz. Hatta Kadirli ilçemizin çıkışında üstü karlı düldül dağı ve Pozantı tarafında karlı Toroslar görünür. Ağrı’daki Köse dağına benzer. Köse dağı biraz geniş görünür. Düldül ise sivridir. Toroslar adı üstünde sıralı dağlar.
Bizim Toroslara da buralardan bakabiliriz. Hele Ağca dağın arka tarafı her yerden görünür. Şimdi oralar karla kaplıdır. Geçenlerde Andırın’a gitmiştik. Oradan Çokak üzerinden Çiğşar ve obalarına geçmek istedik, kardan geçemedik. Yollar izin vermedi. Her yer karla kaplıydı.
Son aldığım haberlere göre Kadirli –Kösepınarı- Çiğşar yolu açıkmış. Yolda Alipaşa yaylasında iki tane direk devrilmiş. Onun altından geçiyormuş insanlar. Biliyorsunuz Sıyrıngaç yaylasına kadar yolu yaptılar. Ne hikmetse oradan öteye 15 km. lik yeri yapmada zorlanıyorlar. Hâlbuki devletimiz eski devlet değil. Artık teknoloji gelişti. Bir günde dağlar delinebiliyor. Yollar, köprüler yapılabiliyor. Ama Çiğşar yolu yapılmıyor. Belki de orada kanal yok.
Geçenlerde bizim İYİ PARTİ’nin Encümen azası ile görüştüm. Buralara bu sene ödenek yokmuş. Nedeni ise bu yıl 200 km lik eski yol yapılacakmış. Bunun tek bir izahı var, paramız yok. Hükümet ödenek vermiyordur. Tabi ki bu kendilerinin savunması, ama asıl neden ne biliyor musunuz? O komisyonda buraları bilen bir kişinin olmaması. Yapılmayan yol uzunluğu Osmaniye İli için 15 km dir. 15 km lik yol şimdiki olanaklarla büyük bir rakam değil. İstense o kadar kolay yapılır ki, ama orada karar verici insanlar ufak işlerin peşindeler; Neymiş; mahallenin birinde evinin önüne birkaç kum dökülecekmiş. Onunla uğraşıyorlar.
Başlarındaki devlet Büyüğümüz Sayın Valimiz, onların bu küçük hesapları yüzünden bunları görmüyor. Duymuyor, birileri ona duyurmak istemiyor. Dense ki;
“Sayın Valim,
Kadirli Kösepınarı yolu üzerinde 15 kilometre bir eksiğimiz kaldı. Buralardan yazın yüzlerce araba gelir gider. Bu yöreler yayla yerleridir. Her obasının ayrı bir güzelliği vardır. Yazın sıcaktan kaçan insanlar buralarda hem yayla yapar, hem de bahçe yetiştirir.
İngiltere Kraliçesine bu yaylalardan kiraz gider. Ama yolları çok bozuktur, yollar çamurludur. Yol üzerinde yapılmış binlerce ev vardır. Bunların yollarının yapılması zaruridir,” dense, İnanıyorum ki Sayın Valimiz buna izin verecektir. Ama Valimize duyurulmaz ise ufak işlerin üzerine yöneltilirse, elbette ki bu zaruri, yapılması gereken yollar yarım kalır. 50 km nin 40 km si yapılsa, 10 km de bozuk kalsa, o yol yapılmış olur mu?
Bu gün köyümüzden bahsettim, ama bir tarafımı da devlete çatmadan edemedim. Bizim evin yakınına 12 yıldır SAVRUN BARAJI yapılacaktı. Oraya şantiyeyi kurdular, başına da bir bekçi atadılar. Hatta insanların tarlalarını istimlâk bile ettiler. Fakat bir türlü gerisi gelmiyor. İnsan bunları görünce devlete çatmadan da edemiyor. Ne demiş Büyük Hünkâr Kanuni Sultan Süleyman, diğer adıyla Muhteşem Süleyman;
“OLMAYA DEVLET CİHANDA, BİR NEFES SIHHAT GİBİ”
İşte kim ne olursa olsun, Devlet olmadan hiç bir şey olmuyor. Devletsiz bir âlem börtü böcekten ileriye gitmiyor. Bu nedenledir ki;
Sayın Valimizden isteğimiz;
KADİRLİ-KÖSEPINARI-ÇİĞŞAR yolunda eksik bırakılan 15 km lik yolun derhal yaptırılmasıdır.
Allah devletimize zeval vermesin. Bu hastalık da gelir geçer. Avşar beyimizin dediği gibi her şey yoluna girer.
“ Kalktı göç eyledi Avşar illeri,
Ağır ağır giden eller bizimdir
Arap atın yakın eder ırağı,
Ferman Padişahın, dağlar bizimdir.”
Çukurova Avşar yurdudur. Ben de o Avşarlardan biriyim. Bir bahar sabahında tüm halkımıza selamım olsun.
