26. Uluslararası Adana Altın Koza Film Festivali’nin tanıtım toplantısını Ankara’da, televizyondan naklen izledim. Organize, iyi hazırlanmış ve istekli bir ekibin iş başında olduğu hemen fark ediliyor.
Basın toplantısındaki kadın sinemacımız, Adanalıların yedinci sanat tutkusuna işaretle, zamanında şehirde 100 kadar yazlık sinema olduğunu dile getirdi. Bu hatırlatma beni 1950’li 60’lı Adana yıllarıma taşıyıverdi.
Yazlık sinemalar gerçekten de bir dönemin kültürü idi.
***
Gariptir, o dönem yazlık sinema filmleri bana hep siyah beyazmış gibi gelir.
Sıcak, boğucu Çukurova yazlarında, denize, bağ evine ya da yaylaya göçülmemiş ise, şehirde kalanların yegane eğlence ve soluklanma şansı açık hava sinemaları ve Pazar günleri gidilen baraj piknikleriydi.
***
Ben, bize en yakındaki, ailecek müdavimi olduğumuz Aile ve Lale yazlık sinemalarını iyi hatırlarım.
Sabahtan sokakları dolaşmaya başlayan, naylon dediğimiz at arabası üzerinde gezdirilen iki ayaklı afişler, megafonlu çığırtkanlar,
Akşam sinema girişinde külahta çerez, haşlanmış mısır, kaynamış karpuz çekirdeği, taze Antep fıstığı içeride eli lambalı teşrifatçılar ve birbirine yapışık ahşap sandalye sıraları,
Çevrede, salkım saçak misafir dolu pencere ve balkonlar, cibinlikli, tahtlı, loğ taşlı, meraklı insan dolu damlar,
Aralarda su, gazoz, sinalko veya kakaolu eskimo dondurması,
Geç gelen film ruloları, kopan filmler, elektrik kesintisi, kararma ve ses gitmesi, koro halinde ‘makinist’ ikazları,
İyilere alkış, kötü rollere sataşma ve hakaret.
***
Filmler haftalıktır, iki film birdendir, gelecek hafta, pek yakında fragmanları heyecanla seyredilir, sık olmasa da sanatçılı, tezahüratlı, izdihamlı gala geceleri ve konserler olurdu.
1960’larda Sular sinemasında gittiğimiz, dönemin en popülerlerinden Kamuran Akkor, Berkant ve Atınç’lı Vasfi Uçaroğlu Orkestrasının açık hava akşam konserinin tadı hala damağımdadır. O dönemde Beyaz Kelebekleri de aynı sinemada dinlediğimi hatırlıyorum.
Bir Adana markası olan Kont Ercan o konserlerde de sahne alıyor muydu emin olamadım.
***
Altın Koza denilince, nedense aklıma ilk gelenler Fatma Girik ve Yılmaz Güney olur. Onlardan daha fazla ödül almış sanatçılarımız olabilir, ama benim hissiyatım Altın Koza Film Festivalini daha çok Fatma Girik ve Yılmaz Güney’le özdeşleştirmektedir.
***
Büyük emek ve fikir ürünü festivaller, sanatı, kültürü canlı tutan, bir şehri birikimleriyle yaşatıp uluslararası boyutlara taşıyan adımlar olarak görülmelidir. Yedinci sanatın kendi cazibesi bir yana, sinema tutkunu bir kentte yapılması da kıymet ve anlamını kat be kat arttırmaktadır.
Uluslararası Altın Koza Film Festivali, onu zor günlerinde de gönülden sahiplenip, Türkiye’ye kazandıran Adana’mıza hayırlı ve uğurlu olsun.
