Evet.. 3 Temmuz affetme ve özür dileme günü olsun. Lanetleme değil farkındalık günü olsun.
Hepimiz insanız. Hakkımızın yendiği de olmuştur hak yediğimiz de. Ben buradan bugüne kadar bana kötülük ettiğini düşündüğüm herkesi affediyorum. Kendisine kötülük ettiğimi düşünenlerden de özür diliyorum.
Lanet yağdırıyoruz, kınıyoruz. Yerden yere vuruyoruz. Karalıyoruz. Ben haklıyım. Ben doğruyum. Sen haksızsın ve yanlışsın diyoruz. Sitem etmeden özür dileyen ve özründe samimi olan kaç kişiyiz? Bugün öyle bir gün olsun ki her yazı ve konuşma samimi özürle dolsun.
Kendi payıma düşen özürleri dilemek istiyorum. Evet bana abla bazen anne olan sevgili kardeşim Uzman Psikolog Merve Taşköprü´den yeterli derecede ablalık gösteremediğim ve yeteri kadar destekçisi olamadığım için özür diliyorum. Annemden, babamdan onları istemdışı eski asi tavırlarımla üzdüğüm için özür diliyorum.
Tolerans? Tolerans nedir ve neden önemlidir ve gerekli midir? İşte bütün bu sorgulamaları yapmaya beni başlatan, kişisel gelişimimin, farkındalığın zirvesine beni çıkartan çok değerli insan Sayın Prof. Dr. Kaan Kora´dan da özür diliyorum.
Özür dilemek küçülmek midir? Affetmek enayilik midir? Bunun üzerine düşünmek gerek. Bu yanlış ve olumsuz yargılara vardığımız sürece özür dilemeyi küçülme ve affetmeyi enayilik olarak görüp ne kendimizi geliştirme şansımız olacak ne de öfke ve nefret, kin ve düşmanlık peşimizi bırakacak.
Affetmek ve özür dilemek tercih edildiğinde zaman aleyhimize değil lehimize işleyecektir. Hangi duyguya sahip olursak olalım, ne hissedersek hissedelim bunu kabullenerek olumsuz duygularımızı olumlu gelişmeler için araç olarak kullanabildiğimizde işte o zaman vizyon sahibi, aydın insanlar oluruz. Ne lanet edilecek günler ne kınanacak eylemler olur.
HAYDİ BUGÜN 3 TEMMUZ AFFETME VE ÖZÜR DİLEME GÜNÜ OLSUN. KUTLAYALIM. ÖZÜRLERİMİZİ PAYLAŞALIM. AFFETMEYİ SEÇELİM.
