Konuştuğum gibi yazıyorum kusura bakmayın? Bir zamanlar halk şiirinden (aslında edebiyattan da) fazla çakmayan ama çakmış gibi gözüken biri vardı. İleri geri konuşurdu. Aklına ne gelirse olursa onu konuşurdu. Bir garip adem kuluydu vesselam. Böylelerini tek birkelimeyle anlat deseler ben o zat-ı muhterem için patavatsız sözcüğünü rahatlıkla kullanırdım. Diliyle, hareketlerinin örtüştüğü bir patavatsızlığı vardı hem? Hatta becerebilsem hikâyesini de yazardım. Öyle çok malzeme yani. İşte bu vatandaşımız bir âşığa insanı gülümseten bir şey söylemişti ki, ?halk şiiri öldü? demişti. Ciddiye alınacak bir şey değildi sonuçta. Bizde öyle yaptık. Doğal olarak ki; halk şiirinin ölmediğine, ölmeyeceğini inanan o sevgili âşığımıza da bunun aslı astarı olmadığını, halk şiirinin öyle kolay kolay ölecek bir şey olmadığını söylemiştik. Gerçekten de öyle? Şekil değiştirebilir, içerik değiştirebilir ama halk oldukça, halk yaşamı oldukça böyle bir şey söz konusu mudur? Dünyada ki tüm ulusların da, zamanla azalsa da, halk müziğine asıl yataklık eden bir kırsal yaşamı vardır.
Burdan şuraya da geldik? Halk müziği bestekârının bestekâr olamamasına, eserinin de beste sayılmak istenmediği bir noktaya. Bu nokta TRT noktasıdır? Çünkü TRT bestekârı kaynak kişi olarak kabul ediyor; böyle olunca da, kaynak kişiden eseri derleyen bir derlemeci hüllesi yapmak gerekiyor. Derlemeci sözde eseri derliyor kaynak kişiden ve sonuçta kulağınızı dolanıp gösteriyorsunuz. Bu yanlış bir nokta ve yazımızın boyutlarını kat kat aşan boyutlarda. Sadece şunu diyeyim? Türkiye´de kaç kuşak değişmiş. Dağ kente kavuşmuş. Artık derlenecek pek bir şey kalmamıştır. Aziz Çelik´in dahil, yeni bestelerin de bu sanatsal hülle yoluyla ancak yolu açılıyor. Fakat piyasada, yarışmalarda, dinleme ve iletişim aygıtlarında almış başını gidiyor halk müziği besteleri ve bestecileri. Takan ve takılan da olmasa da yanlış sürüyor. Sonuçta halk müziğimizin, kültürümüzün önü tıkanıyor.
Burdan dönüyoruz asıl konumuz olan Aziz Çelik ustaya?edisinde curayla başlamış müziğe, bağlama ilk göz ağrısı olmuş. Tüm nefesli ve telli sazlara hükmü geçmiş. Çalıyor, yazıyor, besteliyor. Birçok sanatçılar tarafından da değerlendirilen sayısız besteler yapmış ki; bunların içinde adını duyuran, ?Eyvanına vardım eyvanı çamur? girişiyle söylenen, 1990 TRT Yılın Türküsü ödülünü alan ?Türkmen Gelini? adlı türkü. Hayatı,?Beynelmilel? adlı ödüllü filme alınmış Aziz Çelik´in. THM sanatçısı ve folklorcü olan, Aziz Çelik; Adıyaman Şehir Bando Takımı, Halk Oyunları Ekibi, Halk Eğitim Müzik Bölümü ve Orkestra Ekibini kurmanın yanısıra Adıyaman Folklor Ekibiyle Dünya 1.´liğini de Adıyaman´a getirmiş.
***AZİZ ÇELİK***
1947 yılında Adıyaman merkeze bağlı Terman Köyü´nde dünyaya geldi. Dokuz yaşındayken babasını kaybetti. 14 yaşında evlendi. 6 çocuk babasıdır. Müzisyen bir aileden gelmektedir. En önemli modeli ve örnek aldığı kişi ağabeyi idi. Ağabeyinin şair olması, ondan etkilenmesine şiir ve müzik ile bezenmiş bir çocukluk geçirmesine sebep oldu. İlk müzik ile tanışması da ağabeyinin ona aldığı cura ile olmuştur. Ekonomik sıkıntılar sebebi ile lise öğrenimime devam edemedi, ancak müzik öğrenimim hayatı boyunca devam etmiştir. Adıyaman ezgilerine hem kaynaklık ederek hem de yörenin müzikal özelliklerini esas alarak yaptığı bestelerle Adıyaman müzik kültürüne önemli katkıları olmuştur. Adıyaman Şehir Bando Takımı, Halk Oyunları Ekibi, Halk Eğitim Müzik Bölümü ve Orkestra Ekibini kurdu. Bas Gitar ve Cümbüş çalmaktadır. Türkülerin tanıtılması ile ilgili çalışmalarını da devam ettirmektedir. Kâhtalı Mıçe, Mahmut Özçifçi ve Mustafa Yavuz gibi birçok yerel sanatçıya cümbüşle eşlik etmiştir. ?Türkmen Gelini? adlı eseri TRT´den yılın türküsü ödülünü almıştır (1990) Birçok bestesi bulunan sanatçının en ünlü besteleri; ?Türkmen Gelini?, ?Nemrut Dağ?ı, ?Gurbet Kuşu?, ?Gurbet Akşamı?, ?Muhtar Emmi?, ?Gülcaney?, ?Acı Günlerim?´dir. Eserleri Kahtalı Mıçı, Zara, Mahmut Tuncer, İbrahim Tatlıses, Müslüm Gürses, Edip Akbayram, Selda Bağcan, Kahtalı Hamido ve onlarca sanatçı tarafından seslendirildi. Adıyaman Belediyesi´nde uzun yıllar bando şefliği yaptı. Adıyaman Belediyesi´nden emekli olan sanatçı halen Adıyaman´da yaşamakta ve sanat çalışmalarına devam etmektedir.
Ata Ali Alp
