Org. Başbuğ gerçekten sadece askeri deneyimlerini ve bu konuda vardığı görüşleri mi açıklamıştır, yoksa bunun ötesinde özellikle kurum olarak askeri ?demokrasi ve rejim düşmanı´ ilan etme kampanyasını yürütenlere toptan bir yanıt vermek mi istemiştir? Dahası PKK ile savaşımda neden son aylarda ciddi sorunların oluştuğunu, her gün gelen şehit haberlerinin nedenini açıklamaya mı çalışmıştır? Her ne kadar ?asker üzülmez, üzüntüsünü göstermeye hakkı yoktur´ dese de özellikle kendi döneminde akıl almaz boyutlara taşınan ?darbeci asker´ suçlamalarına daha üniforması üstünde iken gerekenleri söyleme, üzüntülerini dolaylı yoldan iletme  fırsatı mı yaratmak istemiştir.

İki ay sonra görevini bırakacak olan bir komutanın şu sözlerle halkına veda ediyor oluşu sizce olağan mıdır?

?Benim dönemimde darbe olacağı iddiası çok ciddi bir iftira. Bunu kesinlikle reddediyorum. Bence iki şık var. Birincisi hakikaten birilerinin elinde, bilmiyorum kim, kimseyi de itham etmiyorum, 2009 yılının ikinci döneminden itibaren darbeye hazırlık yönünde bazı faaliyetler olacağına yönelik bilgiler var. Ne zaman? 2008 Ocak. Olabilir mi? Bu faraziye durumu kabul edelim ki, o zaman ciddi devlette yapılması gereken nedir? Bu bilgilerin TSK komuta kademesi, tabii dönemin Genelkurmay Başkanı ile paylaşılması lazım. ´Efendim, bizde bakın, böyle böyle bilgiler var, buyurun hep beraber hukuku da çalıştıralım, sistemi de çalıştıralım elbette böyle yanlış, sapık düşüncelerde olanlar varsa onlara gerekli işlemi yapalım´denilmesi lazım. İkinci şık ise, TSK´ya karşı asimetrik psikolojik harekat anlamında kullanılabilecek bazı bilgilerin olduğudur. Herhalde bu bilgileri 2009´un ilk çeyreğinden sonra uygulamayı, kamuoyuna duyurmayı düşünüyorlar. Başka bir şey düşünemiyorum bu olayla ilgili. Gülüp geçebilirsiniz, komplo teorisi de diyebilirsiniz. İlk görevi aldığım günden bu güne ne söylediysem yaptıysam arkasındayım?

Ya da bölücü terörle savaşım sürecini eleştirerek, ?PKK aslında şanslı bir örgüt. Tam çökme noktasına, çözülme noktasına geliyor ama maalesef konjonktürel durumlar hep lehine cereyan ediyor´, sözleri ile başlayan değerlendirmesinde, ?2004 yılına kadar eylem yok ancak örgüt bitmedi. Örgütün dağ kadrosu yine duruyordu. Burada bir algılama yanlışlığımız oldu. Biraz daha doğru algılasaydık o dönemde daha sağlıklı tedbirler alabilirdik," yargısında bir asker olarak bu yanlışa sivil iradenin basiretsiz davranışının neden olduğu iması sezilmiyor mu?

Biraz daha dikkatli izlersek Org. Başbuğ´un sözlerini, örgütün kendisi için güvenli sahalar bulması şansını gündeme getirdiği şu bölüm de önemli:

?Yurt içinin yanı sıra yurt dışında komşu olan ülkelerde güvenli alan bulması en büyük sorunlarımızdan birisidir.  Son dönemde Irak´ta merkezi hükümet var. Sorumluluğu nedir; kendi toprakları üzerinde herhangi bir terör örgütü barındırmaması lazım. Orada güçlü unsurlar var. Irak´ın kuzeyindeki yönetim ne yapıyor? Irak´ın kuzeyi örgüt için güvenli saha. Lojistik desteği nereden alıyor bu insanlar; o bölgeden alıyor. Özellikle Dışişleri Bakanlığımızın konusu bu. Artık sözün bittiği yerdeyiz.´

Sözlerin bitip de eylemin, icraatın başladığı yer neresidir, bu açıkça anlaşılıyor da, aklımızın almadığı nokta siyasi iradenin, özellikle de Dışişleri´nin bu temel tehdidi dikkate almamış olduğu savıdır bu sözlerde yer alan. Nasıl olur da en azından MGK ortamında bu yakınma, öneri - adına ne derseniz deyiniz- gündeme gelmemiştir? Böyle bir olasılık düşünülebilir mi?  Sonuçta  sivil kanadın gerekeni yapacak iradeyi ortaya koymasıdır beklenen. Demek ki, sadece askerin değil, toplumun tüm katmanlarında da sağduyulu kesimlerin görüp, algıladığı bu hususun böylesine ihmal edilmiş olmasının,  bir veda söyleşisinde gündeme getirilişi olağan, ya da  doğal mıdır dersiniz?

Gelelim son günlerde hem işsizliğe hem de teröre çözüm olarak pazarlanan bir garipsenecek girişime? Profesyonel orduya geçilmesi hazırlıklarına.  Medya manşetlerine oturan ?500 bin paralı askerle, işsizliğin beli kırılacak´ gibi akıl almaz bir projeye? Bunlar ciddi ciddi tartışıldı. İki hedefi var gibi göründü bu ortam bulandırıcı demeç ya da sızdırma haberlerin. Birincisi Türk Silahlı Kuvvetlerinin geleneksel yapısı ile terörle savaşmanın üstesinden gelemediği, başarısız olduğu imajını yaratmaktı herhalde. Güvenlik Zirvelerinde sık sık gündeme geldiğine göre, yeni ?açılımlar?a yelken açmak anlamını taşıyordu. İkinci hedef de ?yeniden yapılandırılacak silahlı kuvvetleri, tarihsel işlevinden uzaklaştırabilecek  siyaset odaklı bir tabana oturtma? tasarımı olabilirdi. Bu arada ?paralı askerle? de, vatan görevi yapanların yerine taşeron zihniyetli insanlara tümden güvenliğimizi ihale etme fırsatını bahşetmek söz konusu oluyordu.

Ne diyor Org Başbuğ bu proje için? Kısaca şöyle:

?TSK´daki toplam erbaş ve er mevcudu 430 binler civarında. Bunları uzman haline getirmek doğru değil, artı mümkün de değil. Niye? Türkiye´de askerlik bir vatan borcu. Yani Türk ordusunun belkemiğini Mehmetçik oluşturuyor. Mehmetçiğin yerini hiçbir şeyle dolduramayız. Dünyanın neresinde askere davulla zurnayla gönderilen var? Bu sistemle oynamaya kalkarsanız, orduyla millet arasındaki bağı da kopartırsınız.?

Askerin en üst düzeyinde görev yapan bir komutanın bu konudaki görüşünün bu kadar net oluşunu, bir medya ekranından işitmemiz de doğal mı acaba? Böylesine savunma sistemimizi, askerin toplumsal kültürünü ve ulusla iç içeliğini altüst edecek bir projenin, devlet yönetiminin yasal ve kurumsal kanallarından geçirilerek son haline getirilmediğini ortaya koyan bu örnek de, Org. Başbuğ´un neden ekran üzerinden mesajlar verme gereksinimi duyduğunu açıkça ortaya koymuyor mu? Demek ki kamu yönetiminin en yaşamsal kanalları tıkanmıştır. Özellikle asker kanadı dikkate alınmamaktadır;  etkisizleştirilerek siyasetin kuşatması altına sokulmaya çalışılmaktadır.

Org. Başbuğ´un ekran söyleşisini, yukarıda  sıraladığımız ?olağan ya da doğal sayılmayacak? kimi bölümleri ile el alırsak,  bir vedadan, deneyim ve görüşleri paylaşmadan çok, bir savunma, ima yolu ile olumsuzlukların nedenlerini  ortaya koyma çabası  olarak görebilir miyiz dersiniz? Böylesi bir olasılık hiç de olağan, doğal ya da ulus güvenliğini üstlenen bir kuruma yakıştırılacak bir durum değil. Eğer bu kaygımız gerçeği yansıtıyorsa, devletin zirvelerinde olup bitenlerin hiç de ?hayırlara vesile´ olamayacağı ortada demektir. Zira diyalog, eşgüdüm, yetki paylaşımı ve sorumluluk mekanizmaları çalışmıyor, çalıştırılmıyor  demektir.