Hatay´ın Suriye sınırına yakın bölgede, volkanik arazide doğal kaynak sularıyla yetiştirilen, rengi, aroması, lezzetiyle dikkati çeken "derviş pirinci" için üreticiler hasat telaşında.
Hassa ilçesinde mayıs ayı sonlarında buğday hasadının ardından aynı tarlaya ekimi yapılan derviş pirincinde bu yıl 250 ton civarında rekolte bekleniyor.
Sabah erken saatlerde tarlalarına giden çiftçiler, binbir emekle pirinç hasadı yapıyor. Tarlada bir kenara toplanan çeltikler daha sonra biçerdöver veya traktöre takılan patos yardımıyla sapından ayrılıp tane haline getiriliyor.
Kuruması için yaklaşık bir hafta süreyle uygun bir araziye serilen çeltikler sık sık karıştırılıyor. Ürün, tamamen kuruduktan sonra çeltik fabrikalarında tüketime hazır hale getiriliyor.
"Türkiye´de sadece burada yetiştiriliyor"
Hassa Ziraat Odası Başkanı Mehmet Şahiner, yaptığı açıklamada, derviş pirincinin Türkiye´de sadece ilçenin Suriye sınırı boyunca uzanan bereketli volkanik arazi üzerinde yetiştirildiğini söyledi.
Derviş pirincinin bölgede yıllardan beri üretildiğini belirten Şahiner, dekar başına yaklaşık 500 kilogram ürün elde edildiğini dile getirdi.
Bu yıl rekoltenin 250 ton civarında olmasını beklediklerini aktaran Şahiner, "Bu pirinci diğer pirinçlerden ayıran en büyük özelliği, tanelerinin kırmızımsı renkte olmasıdır. Diğerleri gibi berrak beyaz değildir. Aynı şekilde kendine özgü bir tadı da var. Pirinç volkanik arazide taşların arasında üretiliyor, volkanik araziden çıkan doğal kaynak suyuyla sulanıyor. Derviş pirinci başka bir yerde üretilmiyor. Ürün insan gücüyle ekilip toplanıyor. Makine kullanılmadığından emek çok büyük."
"Çok meşakkatli ve yorucu bir iş"
Üretici Mustafa Toprak da yaklaşık 50 yıldır volkanik arazilerdeki tarlaya pirinç ektiğini söyledi.
Derviş pirincinin şeker oranının diğer pirinçlerdekinin yarısı kadar olduğunu ifade eden Toprak, volkanik arazideki pirinçleri orakla biçtiklerini, ardından sererek kuruttuklarını anlattı.
Çeltik yetiştirmenin çok meşakkatli ve yorucu bir iş olduğunu vurgulayan üretici Halil Abuzer de derviş pirincini tamamen doğal yöntemlerle yetiştirdiklerini belirtti.
Çeltiğin biçerdöver veya patos yardımıyla sapından ayrıldıktan sonra yaklaşık bir hafta boyunca güneşte kaldığını anlatan Abuzer, "Kuruyan çeltikleri elekten geçirip çuvallara koyuyoruz. Daha sonra araçlarla Kahramanmaraş´taki pirinç fabrikalarına götürüyoruz. Ürünümün yarısını bir araca yükledim, fabrikaya götüreceğim nasip olursa. Diğer yarısı da tarlada duruyor. Emeği zordur. Bundan dolayı işçi bulamıyoruz." dedi.(Öİ)
