1990´lı yıllarla gelinceye kadar ?silahlı ayrılıkçılığa? karşı çok net ?kırmızı çizgiler? oluşturulmuş, tehditlerin kaynağı aşağı yukarı belirlenmiş ve 1984´ten beri denenen kimi askeri ve polisiye önlemlerin yanlışları saptanarak giderilmeye çalışılmış ve en önemlisi bölge halkı nezdinde devlet otoritesinin saygınlığı ile güvenirliliği büyük ölçüde kazanılmaya başlanmıştı. Güneydoğu coğrafyasındaki ekonomik ve sosyal sorunların önceliği saptanarak, yoksulluk ile ?etnik ayrışma? dürtüleri arasındaki bağın kopartılması açısından önemli adımlar atılmıştı. PKK olayının arkasında ?dış güçlerin? bulunduğu; Suriye´den ve özellikle de Kuzey Irak´tan beslenen unsurların önünün kesilmesi için Güney sınırlarımızın ötesine sarkan ?güç gösterisinin? gerekli olduğu anlaşılmıştı. Irak´ın kuzeyindeki Kürt bölgesi dikkatli bir gözetime alınmış, sınır ötesi operasyonlarla örgütün lojistik ve siyasal yapılanmasına izin verilmemeye çalışılmıştı.
Ne oldu ise ?AB´ye üyelik? heveslerinin arttığı, aynı dönemlerde Irak´ın ABD işgali altına girdiği bir zaman diliminde oldu. AKP´nin de iktidara geldiği günlere de rastladı kritik ?dönüşüm?? Sınırlarımız içinde ?etnik ayrıştırmayı? cesaretlendirip hızlandıran Brüksel baskıları sonuç alırken, Irak´ın bölünmesine yol açan ABD politikaları Kuzey Irak´ta Kürt aşiretlerine ?devlet kurma? olanağını sağladı. Siyasal iktidar her iki gelişmeye göz yumduğu gibi adeta bunların başarıya erişmesine yol açacak duruş içerisine girdi. Bu da PKK ile savaşımda başarı için gerekli olan ?kırmızı çizgilerin? ortadan kalkmasına yol açtı. Bugün nerede ise ?silahlı eylemlere? mazeret olarak ?etnik hakların verilmemesi? gösterilir ya da Kuzey Irak´ta yuvalanan PKK´nın oradan sökülüp atılmasına izin vermeyen Kürt aşiret reislerine bin bir destek sağlanır hale gelinmiş ise bunun nedeni Türkiye´nin kendi iç ve bölgesel güvenliği adına bir dizi yanlış adımlar atmış olmasıdır.
Çok geçmedi, daha birkaç hafta önce Barzani Ankara´da adeta bir devlet başkanı gibi ağırlanıp pohpohlanırken Kuzey Irak´la ?tam ekonomik entegrasyon? kararları da açıklandı. Bunda Türkiye´nin ulusal çıkarları mı dikkate alınmıştı, yoksa Kuzey Irak ile ölçüsüz ekonomik ilişkiler kuran iş çevrelerinin ve bunların yakınlığını kazanmış kimi siyaset erbabının çıkarları mı? Kuzey Irak´ın inşası ve petrol gelirlerinin güvenceye alınması Türkiye´nin yararına mı idi, yoksa ülkemizin kendi mezarını kazacağı bir ortama mı hizmet ediliyordu? Bu kritik sorular göz ardı edildi. Ancak Şemdinli saldırıları göstermiştir ki Kuzey Irak´taki ?uydu devlet? kurucuları desteklendikçe, ellerinin altındaki terör örgütünün yaratacağı baskıdan daha fazla yararlanmanın yollarını arayacaklardır. Türkiye´nin içlerine kadar uzanan ?etnik nüfuz alanlarının? daha da güçlenmesini güvenceye alacaklardır. Çünkü karşılarında tedbirsizlik ve basiretsizlik batağına batmış bir yönetim modeli vardır. Halkının değil kendi siyasal ve ekonomik çıkarlarını öne çıkaran yöneticiler olup bitenlere seyirci kalmaktadırlar.
Kuzey Irak´tan gelen tehdidin ardında kimler mi var? Elbette ABD ve Batı dünyasının Türkiye coğrafyasında hesabı olan ülkeleri ve bağlaşıkları? Bunlar da bir yandan Türkiye´deki etnik ayrışmayı körüklemenin formülünü bulmuşlarken, bir yandan da siyasal iktidarı bu tuzaklara çekmenin lüksünü yaşamaktadırlar. ?Silahlı etnik çatışmayı? körükleyen kimi girişimler hep bu cepheden gelmiştir. Kültürel haklarla başlayan çarpıtmalar sonunda siyasallaşan terör yapılanması bunlar aracılığı ile ülkenin başına sarılmıştır. Sonuç´ta ?kaçırılmayacak tarihsel fırsat? diye lanse edilen açılım paketleri, bu cephenin alkışları ile yürürlüğe konmuştur. ?Stratejik yol arkadaşı? ABD ise Türk Silahlı Kuvvetlerinin Kuzey Irak´taki nifak odaklarının dağıtılmasını engellemiş ve ?anlık istihbarat paylaşımı? masalı ile bu müzmin saldırganlık unsurlarının ayakta kalmasına yardımcı olmuştur.
Sonuç ortada değil mi? Yangının merkezi Kuzey Irak ile ?tam ekonomik entegrasyon? macerasına kalkışırsanız ve böylece yarattığınız bir tehdit merkezini göz ardı ederseniz; ayrıca anlık istihbarat palavrasına inanırsanız, sınırlarınızın içine sarkan silahlı güçlerin hareketlerini fark etmeyerek böylesine ölümcül baskınlara uğrarsınız? ?Her ne pahasına olursa olsun? diyerek ?Açılım? projeleri çerçevesinde etnik haklar denklemine ?silahlı eylemlerin mazeretini? sokuşturur böylece anaların göz yaşını dindirme düşleri kurarak ayrışmayı adeta meşrulaştırırsanız, kendi silahınız ile vurulursunuz? Çok merak ediyoruz, acaba Çankaya´da toplanacak olan Güvenlik Zirvesi bu saydıklarımızı dikkate alacak ve yanlışlardan dönme yollarını arayacak mı, yoksa sadece ?karakolların güvenliği? tartışmasına yeni katkılarda mı bulunacak?
