Bir hafta geçti geçmedi, 1 Kasım yenilgisinden sonra Cumhuriyet Halk Partisi´nde kazanlar kaynamaya başladı. Zaten bekleniyordu da bu kadar yaygın bir muhalefet başkaldırısı olabileceğine belki olasılık tanınmıyordu.
Evet, kimse eğip bükmeye kalkışmasın, CHP yenilgiler serisine bir yenisini ekledi geçen Pazar günü. Yok bir iki milletvekili fazla çıkarılmış, birkaç puan kazanılmış, ya da diğer iki parti büyük kayıplarla tamamlamış da yarışı, en azından CHP durumunu korumuş, bunlar bahane değil. 2015 yılında Cumhuriyet rejimi yıkılma noktasına gelmiş, ülke ve ulus zor kullanılarak bölünmeye yüz tutmuş, Türkiye bir şeriat devletine dönüştürülme yolunda hızla ilerlemiş iken, Cumhuriyet Halk Partisinin iktidar hedefiyle başa güreşmesi ve AKP iktidarına karşı güvenilir bir karşı güç haline getirilmeliydi hem sayısal hem de siyasal olarak? Bu hedefe yaklaşılamadı bile?
Ne oldu 7 Haziran sonrasında? Kılıçdaroğlu ve kendi elleriyle oluşturduğu yönetici kadroları, seçimler arasındaki dönemde istikşafi de olsa bir koalisyon ortağı olma olasılığını yakaladılar ya, bu kez de bu dar ufkun hapsinde, AKP ile el bebek gül bebek iktidarı paylaşma hayallerine yattılar. Partiyi kendi geçmişini reddedercesine bir istepne olma psikolojisi ile boğdular, partiliyi ve seçmeni pasif bir kitle haline dönüştürmeye çalıştılar. Sonuç: Boynu eğik partililer ve Altı Ok´u kırılmış bir CHP!
1 Kasım öncesi seçim kampanyasına bir göz atar mısınız? Yüzlerce sayfa tutan Seçim Bildirgesi´nde, Cumhuriyet´in ve Türk Ulusu´nun en yaşamsal ve öncelikli rejim sorunlarını gündeme taşıyıcı ya da ulusal devletin çözülüşünü engelleyici hangi ağırlık noktası bulabilirsiniz? Passolig gibi ayrıntıların ya da kimi tam iktidar olunmaz ise çözülemeyecek ekonomik sorunların ötesinde seçmene verilen hangi mesajlar ve güvenceler vardı? Kaldı ki Türkiye´ye yönelik silahlı bölücü saldırıların dindirilmesi bağlamında etnik ayrımcılığı adeta yüreklendirici ve mazur gösterecek uslupla, daha fazla özgürlük daha fazla haklar verilerek teröre son verilebileceği anlatılan özel bölümler Bildirge´nin adeta merkezindeydi.
Cumhuriyet Halk Partisi´ni ucuz oy avcılığı hesapları ile AKP ya da başka bir aykırı yapıyla aynı minderde güreştirmeye çabalama yanlışlarıdır yukarıda anlatmaya çalıştığımız. Cumhuriyet Halk Partisi´ni tarihsel ilkeleri ve ideolojisiyle, Altı Oku´nun tüm kazanımlarıyla devreye sokmak gerekmektedir. İşte bunun içindir ki ister istemez şu sıralar ortaya çıkan değişik muhalif duruş ya da kişilerin, CHP´de kadro değişiklikleri talep eden, Olağanüstü Kurultay´ı tek çare gören hareketlenmelerini itidal içinde gözlemek gerekmektedir.
Çeşitli isimler ortaya çıktı bu aralar: Umut Oran, Fikri Sağlar, Muharrem İnce ve Mustafa Balbay CHP içinde bir hesaplaşma gerektiğini ortaya koyan iddialarda bulundular. En son olarak da Ankara´da 41 il başkanı ortak bir açıklamayla Olağanüstü Kurultay´a gidilmesini istediler.
41 il başkanı adına açıklama yapan CHP Ankara İl eski Başkanı Zeki Alçın, "1 Kasım seçimleri CHP için başarısızlıkla sonuçlanmıştır. Tüm CHP´liler için yapılması gereken ilk şey hiçbir gerekçenin ardına sığınmadan başarısızlığı kabul edip çözüm üretmektir"dedi ve sözlerini şöyle sürdürdü:
?1 Kasım seçimlerinin asıl tahribatı ruhlarda yaşanmıştır. Asıl tahribat örgütlerimizin ve tabanımızın partimizin geleceğine ilişkin umutlarındaki tahribattır. CHP´liler, yorgun, yılgın, umutsuz ve hayal kırıklığı içindedir. Bizim amacımız dünü tartışmayla değil yarını kurtarmayla ilgilidir. Amacımız, CHP´yi yeniden umut haline getirmeye çalışmaktır. Ancak bütün bunların mevcut liderlik ve yönetim tarafından başarılabileceğine CHP´lilerin artık inancı kalmamıştır. Bu nedenle yapılması gereken ilk şey hiç zaman gerekmeksizin biran önce olağanüstü kurultaya gitmektir.?
Alçın´ın İl başkanlarının kaygılarını yansıtan gerekçeleri haklıdır. Gerekirse genel başkan adayı olabileceklerini açıklayan partililerde de telaş gösterirken benzer haklı nedenlere göre harekete geçmektedirler. Ama ortada çok önemli olumsuz bir faktör vardır, bunun hesaba katılması gerekir.
Olumsuz faktör Kemal Kılıçdaroğlu´nun olayların ciddiyetini, CHP´de yaratılmış olan tahribatın boyutlarını görmezden gelmesidir. Hatta kendisini bu gelişmelerden sorumlu kabul etmemekte, MYK toplantısında kendi çevresine, ?Aman olası genel başkan adaylarına karşı olumsuz tavır sergilenmesin? diyecek kadar bağışlayıcı poz takınıp, kendisini makamının değişmez sahibi gibi görme eğilimine kapılmış gitmektedir.
Bu psikoloji içerisindeki bir iktidar sahibinin olağan ya da olağanüstü bir kurultayı alabilmek için yapmayacağı hiç bir şey olamaz. Seçim yenilgileri serisini olağan kabul edip, ?Seçmen CHP´deki değişimi benimsedi, aynı çizgide devam edeceğiz? diyebilen ve de kendiliğinden istifa müessesesini çalıştırmaya gerek görmeyen bir siyaset adamı, karşısında ortak akıl oluşturarak siyasal ve sayısal güçle çıkamayan muhalif hareketleri darma duman edecek yöntemleri pervasızca kullanabilir.
Bu takdi
Zeki Alçın, seçimlerdeki yenilginin örgütlerin ve tabanın CHP´nin geleceğine ilişkin umutlarında tahribata yol açtığını söylüyor. Doğrudur, ama sadece bir noktaya kadar. CHP ?yenileştirilme sürecine´ sokulduğu Kılıçdaroğlu döneminde asıl büyük tahribatı, partinin ortak akıl düzeyinde işleyen ideolojik yapısını ve buna sahip çıkacak kadroları kaybetmekle yaşamıştır. CHP´nin bu büyük yıkımdan kurtulabilmesi için yurt çapında, örgütler ve hatta seçmenlerini kapsayan yurttaş katmanları bağlamında, ciddi çabalara gereksinimi vardır. Bu çabaları yorulmadan ve yılmadan sürdürecek kadroların ortak akıl oluşturabilecek birlikteliklerine gereksinimi vardır.
Bu gerçekler hesaba katılmadan sırf seçim kayıpları hesaplaşmasına dönüşecek muhalif hareketler ve çıkışlar yarardan çok zarar verecektir. Bir noktadan sonra dağınık gruplar ve bunların çıkaracağı yönetici adayları, Kadirli´li hemşehrilerimizin pek sevdiği bir deyimle, ?Sel ağzından kütük kapmaya çalışan? unsurlar haline gelebileceklerdir. Aralarında Kurultay seçimlerini kazananlar çıksa da bunlar, CHP´nin temel sorunlarını çözmüş olmaktan çok günü kurtaran, daha da kötüsü çözülmeyi ve yozlaşmayı sürdüren kişiler olmaktan öteye geçemeyeceklerdir.
Bir durup düşünelim: Baykal´a yöneltilen kaset komplosundan sonra olanlara ve olacaklara hazırlıklı olmayan CJP´nin başına benzer bir iş gelmemiş midir? Sel ağzından kütük kaparak o günkü bozuk düzeni bugünlere taşıyan, CHP´yi kimliğinden ve misyonlarından uzaklara götüren kadroların zuhuru yeterince ders olmamış mıdır?
